Üniversiteye Adım Atmak

Yeni bir hayat başlangıcı yapacaktım sanırım. Üniversiteye gitmem hayatımda neleri değiştirecekti bilmiyorum. Seviniyordum çünkü her zaman hedeflerime ulaşmak beni mutlu ederdi. Yine hedeflerimden biri olan Ankara Üniversitesi Uluslararası ilişkiler bölümünü kazanmıştım. Hayatımda tek dayanağım hayallerim ve başardıklarım olmuştur. Ne ailem ne sevdiklerim hiç bir zaman olmadı yanımda. Bu yüzden kendimi hayallerime odaklamıştım emindim başaracaktım.

Ertesi gün yaşadığım şehri, çevremi, hayatımda kırıklıklar bırakan her şeyi bırakıp gidiyordum. Otogara gidip otobüsümün saatini beklemeye başladım. Heyecanlıydım, farklı şehir, farklı insanlar, hedefler illaki heyecanlandırır insanı.

Uzun bir yolculuk sonrası tamda oradaydım. İşte şimdi yeni hayat başlıyor. Öncelikle Üniversiteye gidip okul kaydımı yaptırmam gerekti tabi ki ondan sonra yaşamımı sürdürebilecek  bir yurt bulmak.

Otogardan bir araç çevirerek Ankara üniversitesine gitmesini istedim. Yol boyu artık hayatımı geçireceğim bu şehri gözlemledim. Nasıldı, nasıl olacaktı gibi düşüncelerden kendimi kurtaramadım. Tamam bu vakte kadar her şey güzeldi gelmiştim okuluma gidiyordum her şey iyi hoş peki bundan sonrası? Biraz gözümü ürkütse de bu düşünceler ben üstesinden gelebilirdim. Kendime inanmak ve güvenmek zorundaydım sonuçta bunu sağlayacak hiç kimsem yoktu. “Ben güçlü bir kızım bu zamana kadar her şeyi başardıysam bundan sonra da yapabilirim diye kendimi kuvvetlendirdim. Okula gelmiştik. Düşüncelerimden sıyrılıp taksiciye ücreti verip indim. Kısa bir süre okulun kapısının önünde okulu izledim derin bir nefes alıp işte ilk adımımı atıyordum.

Kayıt işlerimi hallettikten sonra biraz okulu gezip ön bilgi edinmek istedim. Tıpkı hayallerimde ki gibi kocaman uzun uzun koridorlar sessiz ve sakin. Okul hakkında bilgiye de sahip olduktan sonra en önemli kısıma geçmem gerekti. Okuldan çıkıp yürüyerek yurt arayışına başladım. Okulumun yakınında Ankara Ülkü Kız Yurdu tabelasını gördüm ve kayıtla ilgili gerekli şartları görüşüp kaydımı oluşturdum. Sanırım her şey güzel bir şekilde zamanla beraber ilerliyordu. Vakit epey geç olmuştu sanırım artık yatıp yarın ki güzel tanışmalı yeni ortama kendimi hazır hissetmeliydim.

Sabah gözlerimi farklı şehir de farklı duygularla açtım. Keyfim yerindeydi biraz da heyecan tabi. Hemen hazırlanıp yola çıktım okulum yakındı aslında yürüyerek gidebileceğim 15 dakikalık bir mesafede. Böyle olması benim içinde iyi olmuştu. Sabahları yürüyüş yaparak müzik dinlemeyi çok seviyordum. Müziğe o kadar kaptırmışım ki kendimi okula ne zaman geldiğimi fark etmedim bile. Hızlı bir şekilde sınıfıma doğru ilerliyordum, bana çarpan şeyi fark edene kadar uzun boylu, esmer, gür kirpikleriyle bana bakan biri. Konuşuyordu o an sanırım özür diliyordu ama ben farkında değildim gözlerine kitlenip kalmıştım, sanırım hayatımda korktuğum şey başıma gelmişti ben ona aşık mı oluyordum? Meğerse işte tam bu nokta da hayatım yeni bir başlangıç yapıyormuş, tam bu nokta da ben yeni hayata adım atıyormuşum…